Ένας παντελώς ανίκανος οργανισμός που δεν μπορεί να διαχειριστεί και να λύσει τα του οίκου του εδώ και δεκαετίες,στον οποίον έχουν ισχυρά ερείσματα οι συνδικαλιστοπατέρες, ανησυχεί το τελευταίο καιρό επειδή για πρώτη φορά επικράτησε η λογική και θα κληθούν να δώσουν πίσω τα υπερκέρδη της επιχείρησης από την μείωση της ΟΤΣ λόγω διείσδυσης των ΑΠΕ στο σύστημα[χωρίς μάλιστα να του ζητηθεί να επιστρέψει τα κέρδη του αναδρομικά].Ενδεικτικά ζητήματα που καταδεικνύουν την ανικανότητα του οργανισμού και την δημοσιουπαλληλική λογική που λειτουργεί είναι οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί που έχουν προσεγγίσει πλέον τα 2,7 δισ. και οι ρευματοκλοπές που έχει γίνει αγαπημένο σπορ του Έλληνα ειδικά στα νησιά,όπου γίνεται πανηγύρι. Αποτέλεσμα αυτής της ανικανότητας είναι στη ΔΕΗ να έχει δημιουργηθεί πρόβλημα με την ρευστότητα της[τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται].Δεν της φτάνουν ούτε τα εξακόσια εκατομμύρια περίπου που λαμβάνει κάθε χρόνο από τον κρατικό προυπολογισμό [σε όχι τόσο εμφανή κωδικό].Γιαυτό κύριοι εκεί στην ΔΕΗ σηκώστε επιτελούς τα μανίκια και κοιτάξτε να βρείτε λύσεις ώστε να εισπράξετε τα ποσά που πρέπει από τους ανεξόφλητους λογαριασμούς καθώς επίσης και να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα των ρευματοκλοπών. Αλλά θα μου πεις ποια μανίκια,όταν παίρνουν εντολές από τον κάθε υπουργό που αναλαμβάνει το υπουργείο και που επί όλων των κυβερνήσεων ασκούσαν κοινωνική πολίτικη μεσώ της ΔΕΗ.
Eνδεικτική της λογικής τους
η επιστολή του πρώην επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Μεταφοράς της ΔΕΗ, Αλβέρτου Mαΐση στην εφημερίδα <Καθημερινή>,ο οποίος εκφράζει φόβους ότι η ΔΕΗ θα γίνει η νέα ολυμπιακή.
«Κύριε διευθυντά
Με νομοσχέδιο που ήδη ψηφίστηκε, προβλέπεται ότι για τον ισοσκελισμό του λογαριασμού ΑΠΕ που τηρεί ο ΛΑΓΗΕ, θα καταβάλουν ένα ποσό οι προμηθευτές Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η.Ε.). Είναι γνωστό ότι η παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές επιδοτείται. Οι παραγωγοί ΑΠΕ πληρώνονται με τιμές μεγαλύτερες από το μέσο κόστος παραγωγής Η.Ε. από συμβατικές πηγές και για τη διαφορά επιβαρύνεται ο καταναλωτής με ένα ποσοστό μέσω του γνωστού ΕΤΜΕΑΡ, που φιγουράρει στους λογαριασμούς ρεύματος. Με τη μείωση του κόστους ενέργειας από Φ.Α. και την αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ, ο λογαριασμός του ΛΑΓΗΕ είναι ελλειμματικός και χρειάζεται να εισρεύσουν σημαντικά ποσά για να ισοσκελιστεί. Ο νόμος που μόλις ψηφίστηκε προβλέπει ότι θα επιβαρυνθούν οι προμηθευτές και όχι οι καταναλωτές. Ο υπουργός δικαιολόγησε την επιλογή αυτή διότι οι προμηθευτές ωφελούνται από την ύπαρξη των ΑΠΕ αφού η Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ) θα ήταν μεγαλύτερη χωρίς ΑΠΕ και επομένως πραγματοποιούν περισσότερα κέρδη και είναι δίκαιο ένα μέρος από αυτά ν’ αποδοθεί για να κλείσει η τρύπα του λογαριασμού. Η ΔΕΗ, ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής Η.Ε. (κατέχει το 90% της αγοράς) θα κληθεί να πληρώσει τη μερίδα του λέοντος.
Η ρύθμιση αυτή και κυρίως η δικαιολόγησή της δεν στέκουν σε κριτική. Η μείωση της ΟΤΣ λόγω της ένταξης των ΑΠΕ είναι σωστή. Τα υπόλοιπα είναι ανακριβή. Ο προμηθευτής ασκεί εμπόριο, υπολογίζει το κόστος του με βάση το κόστος παραγωγής, εφόσον είναι και παραγωγός, το κόστος εισαγωγών και το κόστος της ενέργειας από την ημερήσια αγορά, και προσδιορίζει την τιμή πώλησης του προϊόντος σκοπεύοντας να μεγιστοποιήσει το κέρδος. Το κόστος της ενέργειας στην ημερήσια αγορά υπολογίζεται με βάση τους μηχανισμούς της αγοράς. Η ΟΤΣ παίζει σοβαρό ρόλο, όμως το κόστος διαμορφώνεται και από πολλούς άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2013 η μέση ΟΤΣ ήταν 30,5 ευρώ/MWH και οι παραγωγοί Φ.Α. πληρώθηκαν περί τα 120 ευρώ/MWH. Σήμερα η διαφορά είναι μικρότερη διότι κάποιες επιβαρύνσεις καταργήθηκαν. Οι προμηθευτές που αγοράζουν ενέργεια από την αγορά πληρώνουν το τελικό κόστος που διαμορφώνεται όπως ανέφερα. Προφανώς το κόστος αυτό λαμβάνεται υπόψη από τους προμηθευτές για τον προσδιορισμό των τιμολογίων πώλησης. Θα είναι αστείο να υποθέσουμε ότι ο προμηθευτής υπολογίζει το κόστος με την τιμή της ΟΤΣ που θα διαμορφωνόταν χωρίς τις ΑΠΕ και με βάση αυτή προσδιορίζει την τιμή πώλησης! Επομένως η επιβάρυνση που προβλέπει ο νόμος αυξάνει σαφώς το κόστος και εναπόκειται στον επιχειρηματία ν’ αποφασίσει αν θα τη μετακυλίσει στην κατανάλωση. Αυτό εξαρτάται από τα περιθώριά του και τις συνθήκες ανταγωνισμού, κάτι ανάλογο με την αύξηση του ΦΠΑ. Αμφιβάλλω αν ο υπουργός έχει ενημερωθεί για τις διαδικασίες αυτές. Καλό είναι να ζητήσει από τις υπηρεσίες (ΑΔΜΗΕ) να του εξηγήσουν πώς ακριβώς διαμορφώνεται το κόστος της Η.Ε.
Η ΔΕΗ είναι μια ειδική περίπτωση εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο. Τα οικονομικά της επιχείρησης είναι καταστροφικά με τα «φέσια» των 2,3 δισ. Προφανώς θ’ απορροφήσει την επιβάρυνση, δεν θ’ αυξήσει τα τιμολόγια άμεσα, οπωσδήποτε κάποια στιγμή είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Hδη η διοίκηση της εταιρείας και η ΓΕΝΟΠ έχουν εκφραστεί αρνητικά στο μέτρο αυτό. Η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς στόχους, αργά ή γρήγορα ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τον καταναλωτή. Το θέμα αυτό φέρνει πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα της βιωσιμότητας της ΔΕΗ, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η υγεία της εταιρείας, αν θέλουμε να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι επιβλαβείς, αντίθετα επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα «σκληρά» μέτρα είσπραξης των χρεών (δηλαδή άμεση διακοπή των κακοπληρωτών), άλλως η οικονομική καχεξία μαζί με τις καταστροφικές προβλέψεις του μνημονίου θα οδηγήσει τη ΔΕΗ στον δρόμο της Ολυμπιακής.»
Η ρύθμιση αυτή και κυρίως η δικαιολόγησή της δεν στέκουν σε κριτική. Η μείωση της ΟΤΣ λόγω της ένταξης των ΑΠΕ είναι σωστή. Τα υπόλοιπα είναι ανακριβή. Ο προμηθευτής ασκεί εμπόριο, υπολογίζει το κόστος του με βάση το κόστος παραγωγής, εφόσον είναι και παραγωγός, το κόστος εισαγωγών και το κόστος της ενέργειας από την ημερήσια αγορά, και προσδιορίζει την τιμή πώλησης του προϊόντος σκοπεύοντας να μεγιστοποιήσει το κέρδος. Το κόστος της ενέργειας στην ημερήσια αγορά υπολογίζεται με βάση τους μηχανισμούς της αγοράς. Η ΟΤΣ παίζει σοβαρό ρόλο, όμως το κόστος διαμορφώνεται και από πολλούς άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, τον Μάρτιο του 2013 η μέση ΟΤΣ ήταν 30,5 ευρώ/MWH και οι παραγωγοί Φ.Α. πληρώθηκαν περί τα 120 ευρώ/MWH. Σήμερα η διαφορά είναι μικρότερη διότι κάποιες επιβαρύνσεις καταργήθηκαν. Οι προμηθευτές που αγοράζουν ενέργεια από την αγορά πληρώνουν το τελικό κόστος που διαμορφώνεται όπως ανέφερα. Προφανώς το κόστος αυτό λαμβάνεται υπόψη από τους προμηθευτές για τον προσδιορισμό των τιμολογίων πώλησης. Θα είναι αστείο να υποθέσουμε ότι ο προμηθευτής υπολογίζει το κόστος με την τιμή της ΟΤΣ που θα διαμορφωνόταν χωρίς τις ΑΠΕ και με βάση αυτή προσδιορίζει την τιμή πώλησης! Επομένως η επιβάρυνση που προβλέπει ο νόμος αυξάνει σαφώς το κόστος και εναπόκειται στον επιχειρηματία ν’ αποφασίσει αν θα τη μετακυλίσει στην κατανάλωση. Αυτό εξαρτάται από τα περιθώριά του και τις συνθήκες ανταγωνισμού, κάτι ανάλογο με την αύξηση του ΦΠΑ. Αμφιβάλλω αν ο υπουργός έχει ενημερωθεί για τις διαδικασίες αυτές. Καλό είναι να ζητήσει από τις υπηρεσίες (ΑΔΜΗΕ) να του εξηγήσουν πώς ακριβώς διαμορφώνεται το κόστος της Η.Ε.
Η ΔΕΗ είναι μια ειδική περίπτωση εταιρείας υπό δημόσιο έλεγχο. Τα οικονομικά της επιχείρησης είναι καταστροφικά με τα «φέσια» των 2,3 δισ. Προφανώς θ’ απορροφήσει την επιβάρυνση, δεν θ’ αυξήσει τα τιμολόγια άμεσα, οπωσδήποτε κάποια στιγμή είναι υποχρεωμένη να το κάνει. Hδη η διοίκηση της εταιρείας και η ΓΕΝΟΠ έχουν εκφραστεί αρνητικά στο μέτρο αυτό. Η ρύθμιση αυτή εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς στόχους, αργά ή γρήγορα ο λογαριασμός θα πληρωθεί από τον καταναλωτή. Το θέμα αυτό φέρνει πάλι στην επιφάνεια το πρόβλημα της βιωσιμότητας της ΔΕΗ, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η υγεία της εταιρείας, αν θέλουμε να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι επιβλαβείς, αντίθετα επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα «σκληρά» μέτρα είσπραξης των χρεών (δηλαδή άμεση διακοπή των κακοπληρωτών), άλλως η οικονομική καχεξία μαζί με τις καταστροφικές προβλέψεις του μνημονίου θα οδηγήσει τη ΔΕΗ στον δρόμο της Ολυμπιακής.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου