Μεγάλο πρώτο βήμα για την δικαίωση χιλιάδων επιχειρήσεων ΑΠΕ αποτελεί η σε πρώτο βαθμό απόφαση του Διεθνούς Κέντρου Επίλυσης Επενδυτικών Διαφορών (International Center for the Settlement of Investment Disputes - ICSID),το οποίο καταδίκασε την Ισπανία υποχρεώοντάς την στην καταβολή αποζημίωσης ύψους € 128 εκ. πλέον τόκων στην αντίδικο εταιρεία “Eiser Infrastructure Limited” καθώς και στη θυγατρική της “Energia Solar Luxemburg”, με την βασική αιτιολογία ότι το μέτρο της μείωσης των προκαθορισμένων για τους επενδυτές εγγυημένων τιμών παραβιάζει το άρθρο 10 της Συνθήκης του Χάρτη Ενέργειας, στο οποίο προβλέπεται o κανόνας της χρηστής και ίσης μεταχείρισης (“fair and equitable treatment”).
Το Υπουργείο Ενέργειας της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται σε διαρκείς διαβουλεύσεις για την πιθανή λήψη απόφασης να ασκηθεί έφεση κατά της παρούσας διαιτητικής απόφασης, ενόψει του υφισταμένου κινδύνου να εγείρουν περισσότεροι ζημιωθέντες επενδυτές σχετικές αξιώσεις.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας σε αντίθεση με την παρουσιαζόμενη δικαιοδοτική κρίση του διεθνούς διαιτητικού οργάνου έχει μέχρι στιγμής με διάφορες αιτιολογίες απορρίψει τις αιτήσεις δικαστικής προστασίας και προσφυγές των παραγωγών ΑΠΕ υποστηρίζοντας ότι η μη προβλέψιμη μεταβολή των πραγματικών περιστατικών στα οποία ερείδεται η δημιουργία συγκεκριμένων νομικών καταστάσεων δικαιολογεί την απότομη μεταβολή των τελευταίων προς τη ρύθμιση των πρώτων.
Η συνάφεια με τη νομική αξιολόγηση του ελληνικού «NEW DEAL», δια του οποίου ο Έλληνας νομοθέτης προέβη σε εκτεταμένες περικοπές των εγγυημένων τιμών σε λειτουργούντα έργα ΑΠΕ,είναι προφανής.
Ας μην ξεχνάμε ότι στην ελληνική ενεργειακή αγορά οι παράγοντες που οδήγησαν στην ελλειμματικότητα του ΕΛΑΠΕ, δεν σχετίζονται μόνο με το ύψος των εγγυημένων τιμών (FiTs) ή, στην κρίσιμη λογιστική τους διάσταση, με την οικονομική ύφεση, αλλά συνδέονται με (και απορρέουν και από) σημαντικότατες δομικές στρεβλώσεις στην επίλυση του ΗΕΠ, όπως τουλάχιστον ρητά συνομολόγησε πλέον και ο ίδιος ο νομοθέτης δια (και στο πλαίσιο) της θέσπισης του Ν. 4414/2016.
Βέβαια ακόμα και να μην λυνόταν καμία από τις χρόνιες στρεβλώσεις στην αγορά ΗΕΠ,μόνο και μόνο η χρέωση προμηθευτή εάν ίσχυε,όπως θα έπρεπε εξαρχής της υπάρξεως ΑΠΕ,θα καθιστούσε αδύνατη οποιαδήποτε παρεμβολή στις ταρίφες των ΑΠΕ,καθώς ο ΕΛΑΠΕ θα ήταν μονίμως πλεονασματικός.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι η Ισπανική κυβέρνηση θα ασκήσει έφεση επί της απόφασης η οποία θα εξεταστεί εν ευθέτω χρόνω.
Σε περίπτωση που χάσει και την έφεση και τελεσιδικήσει η απόφαση τότε ανοίγει ο δρόμος για οριστική και αμετάκλητη δικαίωση χιλιάδων επιχειρήσεων ΑΠΕ ανά τον κόσμο,που υπέστησαν μειώσεις στις ταρίφες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου